Romans

Romans
Günəş doğur, günəş batır,
Ömür keçir, gün keçir,
İllər ötür tələsik.

Yaz ardından yaz gəlir,
Payız ötür, qış olur,
İllər ötür tələsik.

Heç bilmirəm nə zaman,
Sənin mə`sum gözlərin,
Gözəlləşdi bu qədər,
Bütün ellər içində,
Alqışlara tuş gəldin.

Heç bilmirəm nə zaman,
Boya çatdı bu istək,
Gözlərinə vuruldum.
Heç bilmirəm nə zaman,
Gumanları atladıq,
Günəş dolu sahillərə, inamlara qovuşduq.
Heç bilmirəm nə zaman,
Arzularım başladı,
Bir yanan nəfəs kimi,
Düşdüm sevda oduna,
Sabahları səslədim,
Həqiqəti özlədim,
Əllərinə tuş gəldim.

Vaxt oldu ki, axtardım,
Sənin şux gözlərini,
Gecələrdə alışan,
Ulduzlar cərgəsində.

Eşqə düşmüş bu könül,
Sənə vurulan zaman,
Zülmətlərin içindən,
Işıq seli başladı.

Heç bilmirəm nə zaman,
Səslədilər adımı,
Mənə buta verdilər,
Mavi boya içində,
Məni şair sandılar.

Heç bilmirəm nə zaman,
Əbədiyyət başladı,
Təkcə onu bilirəm,
Ömür keçir, gün keçir,
İllər ötür tələsik,
Mən düşürəm hər zaman,
Sınaqlardan sınağa,
Həyati düşünərkən.

Qoy bu istək, bu dilək,
Tükənməsin, sönməsin,
İnsan öz ilqarından,
Sapınmasın, dönməsin.
Tehran, Dekabr 2003


Dinlə Məni,
Dinlə qoca kainatı, sevgilim,
Dinlə cavan ulduzların ritmini,
Dinlə parlaq gündüzlərin səsini,
Dinlə sonsuz bu həyatın,
Mə`nasını oluşduran gecələrin rəmzini,
Dinlə axan çayları,
Göy üzünə baş qaldıran dağları.

Dinlə susan meş`ələri,
Dinlə cavan ulduzların ritmini,
Dinlə yeni yaratdığım,
Bu əfsanə dilini,
Dinlə necə saniyələr birləşərək,
Şölənlərə çevrilir,
Dinlə necə zəmanəmiz ziafətə dönüşür,
Dinlə mənim dilimdəki ayələrin sehrini,
Dinlə sonsuz üfüqlərdə,
Bu amansız yağmurları, sevgilim.

Yoxsul ikən dövranları keçirdim,
Dizim qancir, könlüm incik, əlim boş,
Qan qadası kainati tuturdu,
Atdımlarım sarsılırdı yollarda.

İndi isə başım üstə min bir günəş alışır,
Mutlu ikən zamanları ötürəm,
Dinlə cavan mahnıları, sevgilim,
Dinlə necə düşüncələr,
Birləşərək inamlara çevrilir,
Dinlə necə ulduzların ziyafəti başlanır,
Dinlə necə gumanların səltənəti sovuşur,
Dinlə mənim dilimdəki ayələrin sehrini,
Dinlə məni, sevgilim.
Bakı, Janvar 2004



The Mind of Man
Along the red river I was sailing,
As in the mind of man the sun rose,
My impatience kept whispering,
And the murmurs streamed to a loud roar,
Beats calling from the end of each corridor.

Word clusters hovered in the hasty rainfalls,
From the gaps in the rocks sprang thoughtful angels,
My eyes noticed suddenly,
Glaring windows torn by the restless verses,
Hasting starwards,
As in the valley the voices met,
And in the fluids hesitated my puberty.
Tehran, Sentyabr 1995

"The Mind of Man": Tərcümə
İnsan Zehni,
Qızıl çay boyunca gəmimi sürərkən,
İnsan zehnində doğurdu günəş,
Amansızlıq məni buraxmırdı.

Zümzümələr haraylara çevrildi,
Hər keçidin sonundan,
Çırpıntılar eşidildi.

Salxımları sözlərin,
tələsən yağmurlarda ləngimişdi, sönmüşdü,
Qayadakı çatlaqlardan,
Fikrə dalmış məlakələr daşlandı,

Dərə içrə səslər qovuşan yerdə,
Misralarım gözlərimin önündə,
Parıldayan o camları çatladaraq,
Dörd bir yana səpildi,
Ulduzlara üz tutdu,
Boya çatdım yaş duyğular içində.
Tehran, Sentyabr 1995